Orędzie Bożonarodzeniowe Jego Ekscelencji Najprzewielebniejszego Jakuba, Arcybiskupa Białostockiego i Gdańskiego, do Czcigodnego Duchowieństwa, miłujących Boga Braci i Sióstr Zakonnych i wszystkich Wiernych Diecezji Białostocko-Gdańskiej
Bracia i Siostry!
Dziś w naszych świątyniach i domach rozbrzmiewają radosne pieśni: przepiękne hymny cerkiewne i kolędy. Niektóre z nich napisane były jeszcze w starożytności, inne w VIII wieku i później, a kolędy nawet współcześnie. Wszystkim tym śpiewanym utworom towarzyszy ogromna radość, mówią one bowiem o Synu Bożym, który stał się człowiekiem ze względu na nas, by nas wybawić z niewoli grzechu i uczynić bogami z łaski.
Nie dziwi więc fakt, że w dni świąt przenika nasze serca radość, bowiem święto czyni nas uczestnikami tego wielkiego wydarzenia. Uczestnicząc w nabożeństwach mistycznie jesteśmy przenoszeni do Groty Betlejemskiej. Stojąc w naszych świątyniach właściwie duchowo oglądamy, wraz z pastuszkami, narodziny z Marii Dziewicy Jej Syna, Jezusa Chrystusa – Bogoczłowieka, Który przyjął od niej ludzkie ciało.
W ten sposób przeżywając święta, stajemy się świadkami tego wielkiego wydarzenia, a łaska Boża przemienia nas tak, iż odczuwamy wewnętrzną duchową radość.
Aby tak wyglądało nasze świętowanie, musimy odpowiednio siebie do tego przygotować i właściwie przeżywać święta.
Choć troszczymy się o to, by w naszych domach stały teraz pięknie ubrane choinki i aby zastawione były nasze stoły, co niewątpliwie wprowadza do naszych domów świąteczny nastrój, to bardzo często zapominamy o najważniejszym, by zadbać o stronę duchową. Aby jednak właściwie, po chrześcijańsku, przeżyć święta, nie są niezbędne choinki, bombki, prezenty i suto zastawione stoły. W dni świąt odczuwają wewnętrzną radość i stają się współuczestnikami wydarzenia z Betlejem ci, którzy przyozdobili pięknie swoje dusze modlitwą, postem i uczynkami miłosierdzia.
Dla Boga miłe są nie ozdoby, bombki, potrawy i prezenty, ale czyste serca i troska nie o rzeczy doczesne lecz o zbawienie dusz własnych i bliskich. Ci którzy w tych dniach, uczestniczą w nabożeństwach, nie są w stanie wyobrazić, jak można spędzić święta bez liturgicznego przeżywania. Stajemy się jednak coraz częściej świadkami nowej praktyki, bowiem w wielu domach pozostała tylko zewnętrzna oprawa świąt, bez uczestnictwa w świątyni. Dla nich święta mają swą wartość tylko dlatego, że są to dni wolne od pracy, są dobrą okazją do wyjazdu i nic poza tym. W rzeczywistości jest to jak opakowanie bez zawartości, które ostatecznie znajduje swe miejsce w śmietniku, wraz z uschniętą choinką i zakurzonymi ozdobami.
Niestety, ale coraz częściej jesteśmy świadkami właśnie takiego powierzchownego świętowania, a to już blisko, by Święto Narodzenia Jezusa Chrystusa nazwać „sezonem świąt”, jak ma to miejsce w niektórych krajach. W swej obojętności współczesny świat pozostawia tylko to co zewnętrzne, substytut bez obecności w nim Boga.
Bracia i Siostry zadbajmy więc, by święta przeżyć prawidłowo, służąc Bogu i bliźnim. Podziękujmy Bogu za to, że w naszym kraju jest pokój, że bez problemu możemy pójść do naszych świątyń, że mamy co jeść, a w naszych domach jest ciepło i jasno. Pomóżmy naszym braciom, którzy nie mają tego w swoich rodzinnych domach, szczególnie tym, którzy musieli opuścić swoje domy, są w rozłące z rodzinami, znaleźli się na obcej ziemi. Ogrzejmy ich, dajmy im możliwość przeżyć tegoroczne święta godnie, zabierzmy ich do świątyni, pomóżmy im odnaleźć sens życia. Wydarzenia współczesnego świata mogą prowadzić do zwątpień i poczucia bezsensowności. Życie ma jednak sens. Jawi się on w eschatologicznej perspektywie wieczności, dla której zostaliśmy stworzeni. Chrystus mówi na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat. (J 16, 33). W swej modlitwie przed śmiercią, w ogrójcu, Chrystus mówił o tych, którzy weń uwierzą, iż oni nie są ze świata, jak i Ja nie jestem ze świata. (J 17, 16-17), a apostoł Paweł w liście do Galatów stwierdza, że Jezus Chrystus wydał samego siebie za nasze grzechy, aby wyrwać nas z obecnego złego świata, zgodnie z wolą Boga i Ojca naszego (Gal 1, 4). Żyć w tym świecie, a zatem i obchodzić nasze święta, mamy tak jakbyśmy już żyli na obraz nowego, przyszłego wieku, przemija bowiem postać tego świata (1Kor 7, 31).
Bracia i Siostry niech więc tegoroczne święta Bożego Narodzenia upłyną w skupieniu, modlitwie i dobrych uczynkach, a Nowonarodzony Chrystus wynagrodzi nas swoimi obfitymi łaskami i nadzieją na życie wieczne.
W tym wyjątkowym świątecznym dniu pragnę serdecznie pozdrowić: Duchowieństwo, Braci i Siostry Zakonne, Młodzież i Dzieci oraz wszystkich Wiernych Prawosławnej Diecezji Białostocko-Gdańskiej i życzyć Wszystkim radości, nadziei i Bożego błogosławieństwa. Nowy Rok 2023 niech będzie rokiem nowej łaski Pańskiej w naszym życiu, w naszej Ojczyźnie i na całym świecie. Łaska Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będzie z wszystkimi Wami
+ Jakub
Arcybiskup Białostocki i Gdański
Białystok – Gdańsk, Boże Narodzenie 2022 roku