Krasnostockiej Ikony Matki Bożej w Żeńskim Monasterze Narodzenia Bogarodzicy w Zwierkach

Z błogosławieństwa Ordynariusza Diecezji Białostocko-Gdańskiej, JE Najprzewielebniejszego Jakuba Arcybiskupa Białostockiego i Gdańskiego, JE Najprzewielebniejszy Atanazy, Biskup Łódzki i Poznański, przewodniczył świątecznym uroczystościom Krasnostockiej Ikony Matki Bożej w Żeńskim Monasterze Narodzenia Bogarodzicy w Zwierkach, w dniach 19-20 października 2024 roku.

Wieczorne Całonocne Czuwanie oraz Boska Liturgia zgromadziły wielu wiernych a także duchowieństwo diecezji białostocko-gdańskiej. Poranna Boska Liturgia rozpoczęła się o godz. 9.00, tuż po powitaniu Hierarchy przez Ihumenię Anastazję i mniszki Monasteru.

Świąteczną homilię wygłosił Biskup Atanazy, w której dokonał syntezy perykopy ewangelicznej o wskrzeszeniu syna wdowy z przekazem świętowanego wydarzenia, które w tym Monasterze ma szczególny wydźwięk, związany z czcią Krasnostockiej Ikony Bogarodzicy. Władyka Atanazy mówił: Niezwykle zastanawiające są słowa Jezusa Chrystusa do wdowy, która odprowadzała zmarłego jedynego syna na pochówek: Nie płacz! – zupełnie podobnie do płaczu Bogarodzicy przy Krzyżu, Która także widziała śmierć dziecka lecz inne były Jej łzy – pełne wiary i nadziei, nie strachu i bólu bez pocieszenia. (…) Podobnie też łzy pojawiły się w czasie historycznej burzy, gdy mniszki musiały opuścić swój Monaster, swój dom oraz Ikonę Matki Bożej, która dziś jest w tym świętym miejscu jako kopia Krasnostockiej Ikony Matki Bożej. Tam, w przeszłości także były łzy – dziś modlimy się w nowej upiększonej wspaniałymi freskami, monasterskiej świątyni! – dodał Biskup Atanazy. Bo Bóg wszystko czyni pokazując nam Swoją bezgraniczną miłość do człowieka – Jezus Chrystus przynosi nam zbawienie a śmierć jest jedynie początkiem życia prawdziwego, duchowego, nieograniczonego – zauważył Hierarcha.

Podczas wszystkich nabożeństw śpiewał monasterski chór Sióstr, podkreślając wyjątkowość miejsca i czasu świętowanego wydarzenia dla każdego wiernego, który przybył na wyjątkową modlitwę do Monasteru w Zwierkach.

Po zakończeniu nabożeństw, wspólnej doksologii oraz podziękowań, wszyscy udali się na świąteczną agapę do monasterskiego refektarza.

tekst i foto za: https://diecezjalp.cerkiew.pl/